Sterowanie powietrzem wentylacyjnym
- 24 czerwca 2011
- Klimatyzacja
- Posted by Wega
- Leave your thoughts
Wyróżniamy trzy sposoby sterowania wentylacją/klimatyzacją:
– manualny
– częściowo automatyczny (klimatik)
– automatyczny (klimatronik)
Panel sterowniczy automatycznego układu klimatyzacji samochodu Fiat Marea: 1- pokrętło do sterowania żądaną temperaturą, 2- pokrętło wybierania prędkości wentylatora, 3- pokrętło wyboru kierunków rozprowadzania powietrza, 4- włącznik klimatyzacji, 5- włącznik obiegu wewnętrznego
Sterowanie manualne to takie, w którym parametry wentylacji ustawia kierujący pojazdem. Ma on do dyspozycji pokrętła lub suwaki do ustawiania temperatury, prędkości wentylatora i kierunku nawiewu (szyba, nogi lub na wprost) oraz włącznikami klimatyzacji i obiegu wewnętrznego powietrza czyli recyrkulacji. W tym sposobie sterowania kierujący wciska włącznik klimatyzacji i sprężarka powinna zostać uruchomiona. Jednocześnie zostanie uruchomiona dmuchawa powietrza. Gdy pokrętło temperatury jest na minimum z dysz nawiewowych po chwili powinno zacząć lecieć chłodne powietrze. Blokadę we włączeniu sprężarki może powodować jedynie uszkodzony włącznik lub jego okablowanie. Ze względu na komfort oraz bezpieczeństwo wprowadzono układy automatyczne. Te układy wyposażono w elektroniczne jednostki sterujące. Jednostki te tak dobierają parametry pracy wentylacji by w pojeździe zapanowały określone warunki. Kierujący określa temperaturę, ustawia wentylatory w pozycji „Auto” i na tym jego udział w sterowaniu klimatyzacją może zostać zakończony. Resztę sterowania przejmuje elektronika. To sterownik klimatyzacji decyduje jaka ma być temperatura powietrza na dyszach nawiewowych oraz jaki ma być wydatek dmuchawy powietrza i ustawia je w taki sposób żeby wewnątrz pojazdu zapanowała temperatura żądana przez kierującego. Obecnie standardowo steruje również rozdziałem nadmuchu powietrza i obiegiem zamkniętym. Dodatkowo elektronika może być wyposażona w funkcję odparowania szyb „max deff” czy pozwalać na osobny dobór temperatury dla kierującego i pasażera tzw. klimatyzacja dwustrefowa.
Schemat funkcjonalny sterowania elektronicznego: ECU – elektroniczna centralka sterująca, S (Te) – czujnik temperatury zewnętrznej, Te – temperatura na zewnątrz, Ta – sterowniki temperatury wnętrza pojazdu, S (Tt) – czujnik temperatury powietrza uzdatnionego (na wylotach), TR – panel sterowania, RIC – funkcja obiegu wewnętrznego, T – temperatura powietrza przesyłanego do wnętrza pojazdu, Q – natężenie przepływu powietrza przesyłanego do wnętrza pojazdu, Sa – czujnik szronienia, A/C – włączanie/wyłączanie klimatyzacji.
W klimatyzacji automatycznej wciśnięcie przycisku jest jedynie informacją, że kierujący żąda włączenia klimatyzacji. Sterownik odbierając żądanie włączenia klimatyzacji ocenia czy układ jest sprawny i czy istnieją warunki do uruchomienia klimatyzacji. W klimatyzacji automatycznej zastosowano szereg czujników i elektronicznych elementów wykonawczych. Usterki tych elementów mogą powodować nieprawidłowe sterowanie klimatyzacji. Sterownik nie pozwoli uruchomić sprężarki gdy wykryje uszkodzenie czujnika szronienia parownika. Podobnie się zachowa gdy odczytana z czujnika temperatura zewnętrzna będzie bliska 00 C. Spalony opornik dmuchawy to dla sterownika informacja że nie wolno włączyć sprężarki ponieważ praca klimatyzacji grozi zalodzeniem parownika. Konstruktorzy układu stosują wiele procedur zabezpieczających. Jeżeli sterownik wykryje nieprawidłowe działanie któregoś z elementów może blokować uruchomienie sprężarki. Testerem elektroniki należy odczytać ewentualne błędy zapisane w sterowniku a gdy są należy usunąć usterki a następnie błędy ze sterownika. Daje to pewność że układ będzie prawidłowo działał i wyśle żądanie włączenia sprężarki do czujnika ciśnienia lub bezpośrednio do stero wnika silnika.
Parametry sterownika automatycznego układu klimatyzacji samochodu Fiat Stilo
Autor: Jarosław Pieniek